gerontakos: Έργα κορυφαίων καλλιτεχνών από την προσωπική συλλογή του Διονύση Φωτόπουλου στη Θεσσαλονίκη!

Τρίτη, Μαρτίου 06, 2018

Έργα κορυφαίων καλλιτεχνών από την προσωπική συλλογή του Διονύση Φωτόπουλου στη Θεσσαλονίκη!

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΒΙΛΑ ΚΑΠΑΝΤΖΗ

ΕΚΘΕΣΗ

Εαυτούς και Αλλήλους

Από τη συλλογή του Διονύση Φωτόπουλου

τη Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018 στις 20:00

στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ

Βίλα Καπαντζή – Βασιλίσσης Όλγας 108

Πορτρέτο του Κ. Κουν από τον Γ. Τσαρούχη |

Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 400 έργα (λάδια, σχέδια, γλυπτά, χειρόγραφα και φωτογραφίες), κατά κύριο λόγο προσωπογραφίες, από τη συλλογή του Διονύση Φωτόπουλου. Μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται έργα των Θ. Απάρτη, Δ. Διαμαντόπουλου, Φ. Κόντογλου, Γ. Μπουζιάνη, Γ. Παππά, Γ. Μόραλη, Γ. Τσαρούχη, L. de Nobili, Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Γ. Λάππα, Τ. Μαντζαβίνου, Γ. Μαυροείδη, Μ. Μπιτσάκη, Χ. Μπότσογλου, Δ. Μυταρά, Θ. Παπαγιάννη, Ε. Σακαγιάν, Ν. Στεφάνου, Β. Φωτόπουλου, Γ. Ψυχοπαίδη.

Εαυτούς και Αλλήλους Από τη συλλογή του Διονύση Φωτόπουλου

Τον πυρήνα της έκθεσης τον προσδιορίζει ο ίδιος ο Διονύσης Φωτόπουλος στο σημείωμά του στον κατάλογο της έκθεσης:
«Είναι οι φίλοι, είναι εκείνες οι φυσιογνωμίες των ανθρώπων που συνάντησες ή ονειρευόσουν να συναντήσεις, τα βλέμματά τους που έλεγαν πολλά, είναι οι ιδέες που αναστατώνουν το μυαλό και που σπρώχνουν στην αναζήτηση καινούριας οπτικής στη ζωή και στην τέχνη, είναι η διαφώτιση, οι αγώνες για έναν καλύτερο κόσμο, για μια καλύτερη πατρίδα, για ελευθερία, για πιο τρελά όνειρα. Είναι οι δάσκαλοι μέσα κι έξω απ’ τη Σχολή, οι τυχαίες συναντήσεις με ελεύθερα μυαλά, είναι οι διαφωνίες με τους συμμαθητές, είναι η χαρά του ανοίγματος της σκέψης, το όνειρο του έρωτα, η συμπόρευση της φιλίας, η ποίηση και η μουσική. Ήμουνα τυχερός γιατί τα είχα όλα αυτά, έκανα ό,τι μπορούσα, ο καθένας άξιος της μοίρας του».

Βασίλης Φωτόπουλος, Βασίλης και Διονύσης Φωτόπουλος, λάδι σε ξύλο, π. 2000

Και ο Διονύσης Καψάλης, στο προλόγισμα του, συμπληρώνει:
«Αυτή, είπα μέσα μου, είναι η δική του Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης, οι εικόνες της δικής του ζωής, μιας ζωής που αναλώθηκε ευφρόσυνα στην υπόθεση της ομορφιάς και ευλογήθηκε με τη φιλία πολλών σπουδαίων ανθρώπων, πρεσβύτερων, ομηλίκων και νεοτέρων, που στάθηκαν και είναι ακόμα οι χορηγοί της δικής μας δόξας. Ίσως μέσα από τις εικόνες αυτές, τις αυτοσχέδιες περιστασιακές και τις άλλες, τις επισημότερες, τις παιγνιώδεις αλλά και τις πιο σοβαρές, τις αυτοπροσωπογραφίες, τις ετεροπροσωπογραφίες και τις αλληλοπροσωπογραφίες, διαπιστώσουμε ότι εντέλει πραγματοποιήθηκε, χωρίς να το καταλάβουμε, μια δική μας εδώ, σ’ αυτή τη γωνιά του κόσμου, μικρή ελληνική αναγέννηση, μια δημιουργική δίνη φιλίας που συνεπήρε “εαυτούς και αλλήλους”, ώσπου μας ξέβρασε, τριάντα χρόνια μετά, μουδιασμένους και σχεδόν αποσυνάγωγους, στην άλλη όχθη του χρόνου, εκεί όπου φοβόμαστε πως έχουν κιόλας αρχίσει να βαθαίνουν οι ίσκιοι της φθοράς στα χορταριασμένα μονοπάτια. […] Ας αφεθούμε λοιπόν να συνομιλήσουμε με τις μορφές που έχει συνάξει γύρω του ο Διονύσης Φωτόπουλος, όσες συνάντησε τυχαία, όσες θήρευσε και όσες αγάπησε μέσα από την τέχνη του. Υπήρξαν όλοι αρχάγγελοι του δικού μας κόσμου, καθένας με τα πάθη του και τους καημούς, τις χαρές και τις λύπες του, τις εφήμερες και τις ανυποχώρητες· όλοι όμως αφοσιωμένοι με πάθος στην υπόθεση της ομορφιάς και της ζωής, όπως και ο ίδιος ο Διονύσης Φωτόπουλος. Η δική του δόξα, που είχε τέτοιους φίλους, είναι τώρα πια και δική μας: “μια απέραντη αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών”, όπως έλεγε ο Σεφέρης».

Τέλος, ο Ν. Π. Παΐσιος στον επίλογο του καταλόγου σημειώνει: «Ο προσεκτικός επισκέπτης, τόσο της έκθεσης όσο και του καταλόγου, θα καταλάβει ότι κρατάει στα χέρια του μια κρυπτική αυτοβιογραφία. Ο Εαυτός και οι Αλλοι του τίτλου γίνονται ένα, και ο Φωτόπουλος, αυτοβιογραφούμενος μέσα από τους Αλλους, καταλήγει, όχι στο αναμενόμενο “ιδού εγώ”, αλλά σε ένα απείρως ισχυρότερο “ιδού ημείς”. […] Γιατί ο Εαυτός και οι Αλλοι ορίζουν τελικά ολόκληρη τη ζωή του, μια ζωή ταγμένη στην Τέχνη».