Τρίτη, Νοεμβρίου 24, 2015

Η κινηματογραφική μας πρόταση:«Tο Δικαστήριο»

 Γυρίστε την πλάτη στο ανούσιο και ρηχό, από κάθε πλευρά, Spectre και σπεύσατε να δείτε μια ταινία που αφορά την αληθινή ζωή. Μια ζωή που έχει σχέση με  την καθημερινότητα των ταλαίπωρων  Ινδών, που υποφέρουν από το αστυνομικό κράτος και  το αντιδραστικό δικαστικό τους σύστημα.
Όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής και κοινωνικής  εξαθλίωσης, για το οποίο είναι υπεύθυνο το διεφθαρμένο και ταξικά άδικο Ινδικό κράτος.
Gerontakos
 *************************
«Tο Δικαστήριο» (Court - 2014) του Τσαϊτάνια Ταμάν (Ινδία)


Ένας ηλικιωμένος τραγουδοποιός, συλλαμβάνεται κατηγορούμενος ότι μ' ένα επαναστατικό του τραγούδι προκάλεσε την αυτοκτονία ενός εργάτη του αποχετευτικού δικτύου που πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η υπόθεση εκδικάζεται σε μια αίθουσα δικαστηρίου όπου κρίνονται οι ελπίδες και τα όνειρα απλών ανθρώπων. Παράλληλα με τη δράση στο δικαστήριο, ο σκηνοθέτης παρακολουθεί και την καθημερινότητα του δικαστή και των δικηγόρων έξω από αυτό, συνθέτοντας ένα πορτρέτο της σύγχρονης Ινδίας, που σε πολλά θυμίζει και τη δική μας κοινωνία.
Το «Δικαστήριο» είναι ένα ασυνήθιστο δικαστικό δράμα. Μία αληθινή καφκική εμπειρία που περιγράφει την περιπέτεια ενός ανθρώπου, ο οποίος διεκδικεί με πείσμα αλλά και αισιοδοξία, το δικαίωμά του στην ελευθερία της έκφρασης. Το φιλμ αποτελεί το εντυπωσιακό ντεμπούτο του Ινδού σκηνοθέτη Τσαϊτάνια Ταμάν, το οποίο πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο περσινό Φεστιβάλ Βενετίας στο πρόγραμμα Orizzonti όπου και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας καθώς και το Χρυσό Λιοντάρι Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη (Lion of the Future – “Luigi de Laurentiis” Venice Award for a Debut Film), που απονέμει το Φεστιβάλ στην καλύτερη πρώτη ταινία ανεξάρτητα από το τμήμα στο οποίο προβλήθηκε. Παράλληλα το «Δικαστήριο» αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ινδίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
«Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος για την τάση μου να εστιάσω στα Ινδικά δικαστήρια. Έχουν γίνει ήδη πολλά δικαστικά δράματα. Ωστόσο, όταν παρακολούθησα ένα αδιάφορο με μια πρώτη ματιά δικαστήριο για μικρές υποθέσεις στα προάστια του Μουμπάι, η έλλειψη δράματος και η ρουτίνα με την οποία ανακοινώνονταν αποφάσεις ζωής και θανάτου ήταν οι σπίθες που με ενέπνευσαν. Κάθε πρόσωπο έχει και την ιστορία του. Η στενογράφος που δακτυλογραφεί αδιάφορα, ο κλητήρας που κάνει μικροδουλειές για λίγα χρήματα, οι δικηγόροι που διαβάζουν μεγάλα, τεχνικά αποσπάσματα από παρωχημένα νομικά βιβλία, οι αντίδικοι που περιμένουν χρόνια πριν εκδικαστεί η υπόθεσή τους. Μέσα σε αυτό το θέατρο, βρίσκονται οι ελπίδες και οι φόβοι καθημερινών ανθρώπων, που προσπαθούν να καταλάβουν όσα λέγονται, καθώς κρίνεται η μοίρα τους. Αν και η ταινία εστιάζει σε πολύ συγκεκριμένες υποκουλτούρες της πόλης Μουμπάι, η προσπάθεια είναι να εξερευνήσουμε το αόρατο πέπλο που καλύπτει μια ολόκληρη κοινότητα. Η συμπεριφορά των χαρακτήρων συνεχώς προσδιορίζεται από τις κάστες, την ταξική πολιτική, την πατριαρχία και τον φεουδαλισμό. Η πρόκληση για μένα ήταν να προσδώσω αξιοπρέπεια και ανθρωπισμό σε αυτούς τους ανθρώπους παρά τα ελαττώματα τους.» -  

Γιώργος Ρούσσος
Πηγή: TVXS, 23/11/2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΑΛΕΞΗΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ : Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης στην Ολομέλεια της Βουλής | 28.03.2024

Συγκάλυψη για τα Τέμπη και καταρράκωση του κράτους δικαίου καταλόγισε ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς. «Δεν πάει άλλο» τόνισε στην ομιλία του ...