Σάββατο, Οκτωβρίου 23, 2010

ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως κανείς ανάβει ένα λυχνάρι
Όπως χιονίζει στο περιβόλι
Όπως βρέχει πάνω στις στέγες
Όπως στενάζουν οι καπνοδόχες
Όπως χτυπάει η πένθιμη καμπάνα του κοιμητηριού

Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως ανθίζουν οι αμυγδαλιές
όπως κυλάει το ρυάκι
Όπως κοιμούνται τα πουλιά μέσα στην πρασινάδα
Όπως σμίγουν τα στόματα των εραστών
Σχηματίζοντας ένα τριαντάφυλλο

Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως κανείς ερωτεύεται για πρώτη φορά
Όπως ανοίγει ένα μπουμπούκι
Όπως μοιράζουν ελπίδες τα ρολόγια
Όπως σκάβει μες στον χειμώνα τις πέτρες η σιωπή
Όπως σκεπάζει ο ουρανός τα σκελετωμένα δέντρα

Σου γράφω τούτη την επιστολή
Με όλα μου τα σύννεφα
με όλα μου τ΄αστέρια
Με την κορυφή του κυπαρισσιού
Για να μου χαρίσεις ένα ποτάμι
Για να μου χαρίσεις ένα όνειρο με τα φτερά του παγωνιού

Σου γράφω τούτη την επιστολή
Γιατί ο άνεμος παραμονεύει πίσω από την πόρτα
Γιατί μπορεί να μη σε ξαναδώ
Γιατί αξίζεις πιότερο κι απ΄τη ζωή μου

Τάκης Βαρβιτσιώτης , "Τρία ερωτικά ποιήματα", 1972.

2 σχόλια:

Psychedelic Reflection είπε...

υπεροχοοοοοοοοοοοοοοοοοο

Sting είπε...

Συσσωρευμένες εικόνες από όμορφα πράματα και καταστάσεις τόσο οικείες σε όλους , αν και προσωπικές και ως εκ τούτου ανεπανάληπτα.
Η ευφορική αύρα που κυκλοφορεί στους στίχους του ποιήματος σού φτιάχνει το κέφι...