Δευτέρα, Μαΐου 24, 2010

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ


Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

Ακούμε συχνά και διαβάζουμε πολλούς Έλληνες
διανοούμενους , δεξιούς σαν το Γιαναρά και αριστερούς
σαν το Ζουράρη, ότι είμαστε μια πρόωρα "γηρασμένη"
κοινωνία, μια "παρακμασμένη" κοινωνία, η οποία εξάντλησε
τους ζωτικούς της χυμούς και σύντομα
θα εκμετρήσει το ζην, εάν δεν αφυπνιστεί,
εάν δεν κάνει ,έστω και την τελευταία στιγμή,
τη μεγάλη αυθυπέρβαση.
*
Αναλύοντας τις απόψεις τους
για τα αίτια της παρακμής μας
οι διανοούμενοι αυτοί υποστηρίζουν ότι πληρώνουμε ως λαός,
τα επίχειρα της απομάκρυνσής μας από τις παραδοσιακές μας
αξίες, από τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμά μας, από το κοινοτικό
πνεύμα της Τουρκοκρατίας, που ήταν αγαπητικό και φιλάνθρωπο
και χώνευε το "εγώ" στο "εμείς", αφού πρότασσε ως υπέρτατη
αξία
στο πλαίσιο της κοινότητας το συλλογικό συμφέρον.
*
Οι υποστηρικτές αυτών των απόψεων στρέφονται με μένος
εναντίον του Διαφωτισμού, τον οποίο θεωρούν βασικό
υπαίτιο για τη διασάλευση της "εγκόσμιας αρμονίας" και
για τη διασπορά ενός πνεύματος ασεβούς αμφισβήτησης
απέναντι στα "εθνικά θέσφατα" , έτσι όπως δογματικά τα είχαν
αποτυπώσει ως υποχρεωτικούς κανόνες ζωής οι μεγάλες
αυθεντίες της πολιτικής και θρησκευτικής μας παράδοσης.
*
Οι φωνές αυτές έρχονται στην ουσία να δώσουν ιδεολογική
ταυτότητα στα αυξημένα κρούσματα εθνικισμού, φασισμού,
αντισημιτισμού και ρατσισμού από τη μεριά πολυάριθμων
κοινωνικών ομάδων, που βιώνουν τις πολλαπλές συνέπειες
της Παγκοσμιοποίησης και της χρηματοπιστωτικής κρίσης
στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου γης.
Έτσι εξηγείται πώς μέσα σε λίγα χρόνια ξεπετάχτηκαν
τόσοι πολλοί νοσταλγοί ολοκληρωτικών συστημάτων,
που έως εχθές νομίζαμε ότι είχαν πεταχτεί στο
σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, και γιατί όλο και
περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να ψηφίζουν
νεοφασιστικά ή νεοναζιστικά κόμματα.
*
Ακούγοντας και διαβάζοντας τους ποικιλόμορφους θρηνωδούς
να περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα το παρόν και να
προφητεύουν ένα ακόμα πιο ζοφερό μέλλον, ο μέσος ακροατής
και αναγνώστης είναι αδύνατο να μην επηρεαστεί από τα
επιχειρήματά τους, τα οποία εμμέσως πλην σαφώς υποδεικνύουν
ως μοναδική λύση των προβλημάτων του τη φυγή ...προς τα πίσω.
*
Επιστροφή λοιπόν στο παρελθόν! Ιδού η απάντηση στα προβλήματα
του παρόντος.Πηγαίνετε στη Εκκλησία και ακούστε το Κυριακάτικο
κήρυγμα, ανοίξτε την τηλεόραση και παρακολουθήστε τους
παντοίους ελληνοχριστιανούς σωτήρες μας (πολιτικούς,
δημοσιογράφους, πωλητές βιβλίων, διανοούμενους κλπ),
διαβάστε στα διάφορα έντυπα αλλά και στα πάμπολλα ιστολόγια
τις καταγγελίες και τους αφορισμούς κατά του παρόντος
και τις υμνωδίες για τον Παράδεισο που είχαμε και απολέσαμε,
επειδή γίναμε Ευρωπαίοι και ανέβηκε η ψείρα στο γιακά μας.
*
Κάνουμε μια σύνοψη των βασικών θέσεων όλων αυτών
των αντιδραστικών (και όχι απλώς συντηρητικών) ατόμων
και κύκλων, απλώς και μόνο για να αντιληφθούμε καλύτερα
το μέγεθος του τεράστιου κινδύνου που διατρέχει η ,
έτσι κι αλλιώς, συντηρητική πλειοψηφία των πολιτών αυτής
της χώρας, να ασπαστεί ιδεολογίες που θα την αποκόψουν
από το δρόμο της Προόδου , θα τη γυρίσουν στα χρόνια
του ιδεολογικού αναχρονισμού και της πολλαπλής κοινωνικής
και πολιτικής υστέρησης , δηλαδή της πραγματικής παρακμής:

ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ
ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

1. Συγκρίνοντας το Παρελθόν με το Παρόν:
η ζυγαριά γέρνει στο Παρελθόν, που εξυμνείται
ως αρμονικό και ασφαλές, αντίθετα με το Παρόν
που είναι επικίνδυνο και χαοτικό.

2. Η ρευστότητα , η αστάθεια και η διαρκής
κίνηση του Παρόντος εξαντλούν τα ανθρώπινα
υποκείμενα και τα γεμίζουν άγχος για το μέλλον.
Αντίθετα, στο Παρελθόν όλα ήταν σταθερά
και προκαθορισμένα, γεγονός που εξασφάλιζε
μια ψυχική ισορροπία στα άτομα.

3. Ο ατομικισμός που επικρατεί στις μέρες μας είναι
το κύριο στοιχείο της δυσλειτουργίας της κοινωνίας
και της διάλυσης του κοινωνικού της ιστού.
Πληρώνουμε την ύβρη της καταστροφής
του κοινοτικού πνεύματος, που , κατά τον
Διονύση Σαββόπουλο, έφτιαχνε "άλλους Γαλαξίες".

4. Η αποδυνάμωση της αυθεντίας, γενικότερα
η δυσπιστία προς την ανάγκη ύπαρξης μια αριστοκρατίας
του πνεύματος είναι βασική αιτία να κυριαρχούμαστε
από τους μέτριους και τους ασημάντους, από άτομα
που δε διαθέτουν την απαραίτητη πνευματικότητα
για να επωμιστούν δύσκολους ρόλους μέσα στην κοινωνία.
Η Χώρα είναι στα χέρια μιας απάτριδος πολιτικής,
οικονομικής και πνευματικής ελίτ, που είναι όργανο
του πιο αδίστακτου καπιταλισμού και του εβραιομασονισμού.
Βοηθοί τους οι πάσης φύσεως ( αριστεροί,
διεθνιστές και άθεοι) άθλιοι διανοούμενοι,
που παίζουν τον ιδεολογικό Δούρειο Ίππο τους,
σπέρνοντας σκόπιμα το παρακμιακό πνεύμα τους
και χτίζοντας τα Σόδομα και Γόμορρα της εκφυλισμένης
πολυφυλετικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

5. Η απομάκρυνση από το Θεό, είτε προκαλεί
την οργή του είτε μετατρέπει το άτομο σε ον
χωρίς αρχές , χωρίς υψηλό σκοπό ζωής ,
χωρίς προορισμό. Εξού και η γενικευμένη
διαφθορά, η εξαχρείωση των ηθών,
η νομιμοποίηση της σεξουαλικής διαστροφής.

6. Η γενετική υποβάθμιση με τις εγκληματικές επιμειξίες και
η δημογραφική κατάρρευση εξαιτίας της
(λόγω της ελευθεριότητας
των ηθών)
υπογεννητικότητας είναι ο διπλός κίνδυνος
της νόθευσης και εξαφάνισης του Έθνους μας.
*
ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΜΙΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗ...

Έρχονται από το παρελθόν και προσπαθούν να ανακόψουν το μέλλον μας.
Ανάγοντας το παρελθόν σε ένα απολεσθέντα Παράδεισο θέλουν να
καλύψουν τις ευθύνες τους για την άθλια σημερινή πραγματικότητα.
Αναλύοντας προσεκτικά την ιδεολογία και τα πεπραγμένα
του λαού μας , από τα χρόνια της μεταπολίτευσης έως σήμερα,
εύκολα συνάγουμε το συμπέρασμα ότι ουδέποτε έπαψε να είναι
έξω από την επιρροή των ατόμων που τώρα διαρρηγνύουν
τα ιμάτιά τους για την κατάντια του.
*
Χαρίζοντας συνεχώς και εναλλάξ επί 35 έτη ο λαός αυτός
την ψήφο του στα δύο συντηρητικά αστικά κόμματα εξουσίας,
συρρέοντας μαζικά στις εκκλησίες ή στα μοναστήρια και
ευλογώντας τα γένια υστερικών ελλήνων ρασοφόρων,
διακηρύσσοντας με απαξιωτική προς τους Άλλους
έπαρση την καταγωγή του και γενικώς κάνοντας τα πάντα
για να δείξει πόσο βαθιά συντηρητικός είναι , κάθε άλλο
παρά θύμα των άθεων μοντερνιστών μπορεί να θεωρηθεί.
*
Οι αντιδραστικοί που χρόνια ποδηγετούσαν αυτόν το λαό,
αυτοί που έχουν καταφέρει να συμπλέξουν σε ενιαίο
τερατώδες σώμα τη θρησκεία με το σύνταγμα, αυτοί
που θεωρούν αυτονόητο να ξοδεύονται τεράστια χρηματικά
ποσά για τη μεταφορά του "ιερού φωτός" με αεροπλάνα και
πολεμικά πλοία , αυτοί που ελέγχουν τη δημόσια διοίκηση,
τα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα, την Ακαδημία και τους
καλλιτεχνικούς θεσμούς, αυτοί που κυβερνούν από την κορυφή
ως τα νύχια την Ελλάδα, είναι οι απολύτως υπεύθυνοι
για τη σημερινή παρακμή.
*
Την Ελλάδα δε την εξουσίασαν επί 35 χρόνια ούτε
οι Αριστεροί ούτε οι άθεοι , αλλά οι μεγαλοαστοί ελληναράδες
με τις ορντινάντσες τους, τους γλοιώδεις μικροαστούς, που
έγλυφαν και αποταμίευαν τα κοκαλάκια που τους πετούσαν
από τα μεγάλα φαγοπότια οι πρώτοι. Που πριν αρχίσουν
έκαναν πρώτα το σταυρό τους και όταν τέλειωναν, αναφωνούσαν
"Δόξα σοι ο Θεός, για το μπον φιλέ το επιούσιον!".
Το να ομιλούν για "παρακμή" της Ελλάδας οι ολετήρες
παρακμίες της
συνιστά πελώριο θράσος και απύθμενη ξεδιαντροπιά.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ: Κ. Π. Καβάφης ~ Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Σύνθεση - Ενορχήστρωση : Δημήτρης Παπαδημητρίου. Ερμηνεύουν: Φωτεινή Δάρρα, Ειρήνη Καραγιάννη, Τάσσος Αποστόλου, Ανδρέας Σμυρνάκης, Νικόλας ...