...και πεντακόσια δυο φλωριά για ξαγορά τού πήρα...

Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης.
Κλέφταρματολός της Πελοποννήσου
(Μπαρμπίτσα, Πάρνων 1759 – Τσέρια, Μάνης 1805).
Από τους πρόδρομους του κινήματος της Εθνικής ανεξαρτησίας, προσπάθησε να ενώσει τους αρματολούς όλης της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων και τα θρυλικά του κατορθώματα πέρασαν στην περιοχή του Θρύλου και στο δημοτικό τραγούδι.

Ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ

Τι είν' το κακό που γίνεται τούτο το καλοκαίρι;
Τρία χωριά μάς κλαίονται, τρία κεφαλοχώρια.
Μας κλαίεται κι ένας παπάς από τον άγιο Πέτρο.
Τι το 'καμα του κερατά και κλαίτ' απ' εμένα;
Μήνα τα βόδια του 'σφαξα; μήνα τα πρόβατά του;
Τη μια του νύφη φίλησα, τες δυο του θυγατέρες
το 'να παιδί του σκότωσα, τ' άλλο το πήρα σκλάβο,
και πεντακόσια δυο φλωριά για ξαγορά του πήρα΄
Όλα λουφέ τα μοίρασα , λουφέ στα παλικάρια΄
κι ατός μου δεν εκράτησα τίποτα για τ' εμένα.

Claude Fauriel, "Ελληνικά δημοτικά τραγούδια (F. 76)